بگذاريم همه چيز خوب به نظر برسد

شاد بودن يكى از بزرگترين هداياى خدادادى است كه كودك مى تواند از پدر و مادر خود بگيرد، البته بين خوشحالى و شادى لحظه اى- مثلاً دادن يك اسباب بازى جديد يا يك سبد پر از تنقلات به كودك- و خو شحالى و رضايتمندى پايدار، تفاوت عمده اى وجود دارد. بى ترديد كودكان دوست دارند تفريح كنند و مانند بزرگترها نيازمندند تا عميقاً احساس خوشبختى كنند، اما شادى واقعى نكته قابل تعمق ترى است و آن روح فرزند شما را تحت تاثير قرار مى دهد و در او اين حس را به وجود مى آورد كه همه چيزدنيا خوب است. اگر كودكتان شاد است بايد اين ويژگى ها را داشته باشد: عزت نفس، خوش بينى و خويشتندارى. در غير اين صورت خواهيد ديد كه ايجاد و پرورش اين ويژگى ها بسيار ساده تر از آن است كه تصورش را مى كنيد. مى توانيم با به كاربستن ۱۰ توصيه در زير آمده در زندگى دنياى مثبت ترى براى خودمان فراهم كنيم:
از سرگرمى هاى سازمان نايافته و قديمى استفاده كنيد: تمامى بچه ها به زمانى براى كاهش فشار نياز دارند، وقفه اى در زمان بازى و يا درس به آن ها بدهيد و بگذاريد در اين زمان تخيلاتشان آن ها را هدايت كند و آزادانه بازى كنند. مثلاً سرفرصت حشره شكار كنند، آدم برفى بسازند و يا به عنكبوتى كه تار مى تند نگاه كنند. شما هم بهتر است گاهى برنامه پرمشغله و آشفته خود را كم كنيد و كودكانتان را به هنگام تفريح همراهى كنيد.
كمك كردن به ديگران را به بچه ها بياموزيد: براى آن كه كودك بتواند شاد باشد بايد احساس كند كه عضو باارزشى از يك اجتماع بزرگ است و مى تواند به زندگى ديگران معنا ببخشد بنابراين با به وجود آوردن موقعيت هاى مناسب، اين احساس را در او ايجاد كنيد، گرچه بسيار دشوار است اما اسباب بازى هاى قديمى او را كه ديگر نيازى به آن ها ندارد، جمع كنيد و از او بخواهيد آن ها را به خانواده هاى نيازمند بدهد. كودكان مى توانند لذت كمك كردن به ديگران را در سنين پايين ياد بگيرند.
با كودكتان بازى كنيد: همراه با كودك خود به گردش برويد و با او بازى كنيد فعال نگه داشتن كودكان، استرس را در آنان كاهش مى دهد و سبب مى شود آنان انرژى شان را به شكلى سالم تخليه كنند.
در تحسين كودكتان، خلاق باشيد: هنگامى كه فرزند شما در هدفى كه دنبال مى كند به موفقيتى مى رسد يا مهارتى كسب مى كند، تنها به گفتن جمله «كارتو خوب است» اكتفا نكنيد. به جزيياتى كه آن ها را موثر يافته ايد، اشاره كنيد، مثلاً بگوييد: «روشى را كه براى كشيدن آن درخت ها به كار برده اى، بسيار مى پسندم.» اين شيوه برخورد بسيار معنادارتر از آن است كه به شكل خيلى رسمى به پشتش بزنيد و آفرين بگوييد.
مطمئن باشيد كه كودكتان خوب غذا مى خورد: چنان چه فرزندتان بداخلاق يا بهانه گير است، اگر بيمار نباشد، احتمالاً گرسنه است. اگر زمان غذاخوردن نيست از ميان وعده ها استفاده كنيد؛ ميان وعده هايى كه صرفاً شكم پركن نباشد. خوب خوردن از تغييرات رفتارى ناگهانى (مانند بهانه جويى و بهانه گيرى) مى كاهد. بهترين ميان وعده ها عبارتند از: ماست كم چرب، ميوه تازه يا خشك، كره و مربا با نان گندم.
با دقت به حرف هايش گوش كنيد: براى كودك هيچ چيز به اين اندازه مهم نيست كه همه توجه تان به او باشد. در اين هنگام آنچه را كه در ذهن دارد به شما مى گويد. آيا مى خواهيد شنونده بهترى باشيد پس تمام حواستان را به كودك بدهيد. اگر زمانى كه شما مشغول پرداخت يا بررسى صورت حساب ها يا انجام كارهاى روزمره هستيد فرزندتان با شما صحبت كرد، همه كارهايتان را كنار بگذاريد و تمام توجه تان را معطوف او كنيد. هيچ وقت صحبتش را قطع نكنيد و حتى الامكان ميان افكارش ندويد.
ايده آل گرايى محض را كنار بگذاريد: همه ما والدين مى خواهيم فرزندانمان هر كارى را به بهترين نحو انجام دهند، اما هنگامى كه ما اقدام به تكميل يا مرتب كردن كارهاى آنان مى كنيم، ناخواسته اعتماد به نفس آنان را تضعيف مى كنيم. بار ديگر كه مى خواهيد كار كودكتان را اصلاح كنيد، از خود بپرسيد:
الف- آيا اين موضوع حياتى است يا به سلامتى او مربوط است؟
ب- آيا اين موضوع تا ۱۰ سال ديگر به همين نحو باقى خواهد ماند؟
اگر جواب هاى شما منفى است مساله مهمى نيست، بگذاريد كارها را به همان نحو سابق انجام دهد. بى ترديد كمك به كودك براى كسب مهارت هاى زندگى، قسمت بزرگى از وظايف والدين است. ارتباط عاطفى شما و كودكتان بسيار مهم تر از اين موضوع است كه مثلاً وقتى او ميز را مى چيند، چنگال را در جاى درست خود قرار داده است يا نه؟
به كودكتان ياد بدهيد مشكلاتش را حل كند: از بستن بند كفش گرفته تا عبور ايمن از خيابان، هر مهارتى كه كودك شما به دست مى آورد قدمى به سمت استقلال وى است. هنگامى كه او با مشكل روبه رو مى شود اعم از اين كه آن مشكل اذيت شدن توسط همبازى اش باشد يا شكست در چيدن تكه هاى پازل در كنار هم، شما مى توانيد به او كمك كنيد.
مشكل او را بشناسيد: راه حلى را كه او به نظرش مى رسد بپرسيد. مشخص كنيد چه كارهايى به حل آن مساله يا مشكل مى انجامد.
به فرزندتان فرصت هايى بدهيد تا خود را نشان دهد: هر كودكى استعداد و يا مهارت ويژه دارد چرا به او اجازه نمى دهيد كه كمى از آن را نشان دهد. آيا او كتاب خواندن را دوست دارد؟ از او بخواهيد هنگامى كه آشپزى مى كنيد، برايتان كتاب بخواند. هنگامى كه شما در كارهاى مورد علاقه كودكتان شريك مى شويد و نشان مى دهيد كه تحت تاثير انجام آن كارها قرار گرفته ايد، مرحله ديگرى از عزت نفسى را در او به ظهور رسانده ايد.